به گزارش راهبرد معاصر «عبدالباری عطوان» سردبیر روزنامه اینترنتی رای الیوم در تحلیلی نوشت: آنچه این روزها مایه تمسخر است، اظهارنظرهای سخنگویان نظامی اسرائیلی درباره بانک اهداف در غزه و حمله آنها با پهپاد و نابودی آن است تا مشخص شود که بانک اهدافی که آنها از آن سخن میگویند عبارت از برجهای مسکونی یا مدارس و اهداف غیرنظامی بوده است.
وی می نویسد: غزه روسیه نیست که از شرق آسیا تا غرب اروپا امتداد داشته باشد یا چین یا به بزرگی فرانسه نیست، نواری باریک است که از 150 مایل مربع فراتر نمیرود و منطقهای با جمعیت زیاد است؛ اما مقاومت شریف و آماده با پایگاه مردمی یکپارچه دارد.
عطوان نوشت: آنچه طی چند روز گذشته از جنگ مشخص شده است این است که اسرائیلیها در حال فرار و نیز در محاصره هستند. یکی از بارزترین دلایل آن هم بسته شدن فرودگاه «اللد» است که امن نبوده و در تیررس موشکهای مقاومت، قرار گرفت. نکته قابل توجه اینکه صهیونیستها به سوی فرودگاه «رامون» به عنوان فرودگاه جایگزین رفتند که نتایج معکوس داد زیرا موشکهای قسام از نوع عیاش 250 به این فرودگاه رسید و پس از چند ساعت آن را تعطیل کرد تا این رژیم ارتباطش با دنیا قطع شود. این نتیجه شکست دستگاههای امنیتی این رژیم است که اوضاع را بر وفق مراد و خصم خود را ضعیف میپنداشتند.
این تحلیلگر در ادامه به دروغ های صهیونیستها در راستای فریب افکار عمومی این رژیم و بالا بردن روحیه درهم شکسته آن اشاره کرده و گزارش داد: دو دروغ را نمی توان مورد بی توجهی قرار داد؛
اول، تجمع تانکها و نفربرها در مرز با غزه به شکل تلویحی و تهدید به حمله زمینی. آنها به خوبی میدانند که اگر چنین حملهای صورت گیرد، هدیه بزرگ برای مردان مقاومت و میلیونها فلسطینی محاصره شده در غزه است که آرزوی شهادت دارند. «آرییل شارون» به عنوان بزرگترین زورگوی تاریخ با هفت هزار شهرک نشین فرار کرد و پشت سرش را هم نگاه نکرد و این از بیم تاثیر عملیات شهادت طلبانه و مردان مقاومت بود و این درسی است که همه اسرائیلیها آن را از حفظ هستند.
دروغ دوم از زبان «ایلی کوهن» وزیر اطلاعات اسرائیل گفته شد که کابینه این رژیم با طرح آتش بس مطرح شده از سوی حماس مخالفت کرده است و طبق اطلاعاتی که ما داریم، نتانیاهو با قاهره و دوحه برای میانجیگری تماس گرفته و خواستار آتش بس شده است و پاسخ «اسماعیل هنیه» و «زیاد النخاله» مخالفت فوری بوده است و اینکه به اطلاع میانجیگران رساندهاند که آمادگی جنگ برای 100 تا 200 روز بدون توقف را هم دارند وآنچه از سلاح استفاده شده است یک دهم از سلاح مقاومت هم نمیشود. آنها اعتمادی به نتانیاهو و دوستان عربش و تضمینهای آنها ندارند و نمیخواهند که از یک سوراخ دوبار گزیده شوند.
عطوان ادامه داد: موشک عیاش 250 که از گنبد آهنین عبور کرد و به فرودگاه «رامون» در النقب در جنوب فلسطین و در نزدیکی نیروگاه دیمونا رسید به مثابه صاعقه بر سر فرماندهان نظامی و سران سیاسی اسرائیل بود زیرا آنها فکر نمیکردند که این موشک بالستیک دقیق نزد گردانهای قسام باشد و بعید نیست که غافلگیری های دیگری طی روزهای آتی در کار باشد.
وی نوشت: نتانیاهو شدیدا به دنبال آتش بس است نه به سبب غافلگیریهای موشکی مقاومت بلکه به سبب جبهه داخلی این رژیم و جنگ داخلی نتیجه انتفاضه ملت فلسطین در مناطق مختلف و آمدن آنها به خیابانها در همبستگی با ساکنان قدس و گروههای مقاومت در غزه و این سرآغاز فروپاشی رویای صهیونیستهاست.
عطوان تاکید می کند: دستاورد بزرگ انتفاضه الاقصی و همبستگی موشکی با آن فقط نابودی اسطوره گنبد آهنین و انفجار جبهه داخلی اسرائیل نیست بلکه ایجاد معادله جدید میدانی است که پایه های جدیدی برای خاورمیانه نقشههای نظامی و سیاسی جدید آن است که می توان آن را در موارد زیر خلاصه کرد؛
اول، نظریه جدیدی که گروههای مقاومت فلسطین دیکته کردند که فقط داشتن موشک دقیق و به تعداد زیاد مهم نیست بلک اراده و شجاعت و هدف قرار دادن عمق و زیر ساختهای دشمن هم اهمیت دارد.
دوم، احتمال واکنش مستقیم و قوی از سوی ایران، سوریه و گروههای حشد شعبی عراق.
سوم، از بین رفتن ابهت نظامی و اطلاعاتی اسرائیل و بازگشت مقاومت فلسطین به رویارویی مجدد و خروج تشکیلات خودگردان و رئیس آن محمود عباس از معادله سیاسی در منطقه.
چهارم، هدف قرار دادن خطوط لوله نفت و گاز که از «ایلات» در دهانه «خلیج عقبه» تا «عسقلان» در دریای مدیترانه کشیده شده است و یکی از طرحهای عادی سازی اسرائیلی و حکومتهای عربی حاشیه خلیج فارس در چارچوب توافق سازش «آبراهام» بود، به وسیله موشک قسام. این یعنی فروپاشی همه این پروژههایی که خواستار صدور گاز و نفت از این خط به جای تنگ هرمز و باب المندب و ایجاد جایگزین برای کانال سوئز است.
وی در پایان مینویسد: موشک های مقاومت که از غزه شلیک شد، معامله قرن و توافق سازش مسموم آبراهام را ساقط و خاورمیانه جدیدی را ایجاد کرد که طی ماهها و سالهای آتی نتایج آن آشکار خواهد شد. پروژه صهیونیزم نفسهای آخری خود را میکشد و برای حامیان آن جز اینکه بارها را ببندند و بروند، راه دیگری نیست.